ცეცხლი რომ ვიყო, ქვეყანას დავწვავ,
ქარი რომ ვიყო, მერეხად მოვალ,
წყალი რომ ვიყო, წარღვნით ჩავძირავ,
ღმერთი რომ ვიყო, ქვესკნელში ვისვრი.
პაპი რომ ვიყო, მაშინ ვილხენდი,
ყველა ქრისტიანს დავაწიოკებ,
მეფეთა მეფე-ყველას უფრორე
მხრებიდან თავებს დავაყრევინებ.
სიკვდილ რომ ვიყო, მამასთან მივალ,
ცხოვრება ვიყო, განვეშორები,
დედასაც ასე მოვექცეოდი.
რომ ვიყო ჩეკო, ვინც ვარ და ვიყავ,
დავწვავდი ქალებს-ყრმებს და ლამაზებს,
ხეიბრებს, ხნიერთ სხვებს დავუტოვებ.
Cecco Angiolieri
S'i fossi foco
S'i fosse fuoco, arderei 'l mondo;
s'i fosse vento, lo tempestarei;
s'i fosse acqua, i' l'annegherei;
s'i fosse Dio, mandereil' en profondo;
s'i fosse papa, allor serei giocondo,
ché tutti cristiani imbrigarei;
s'i fosse 'mperator, ben lo farei;
a tutti tagliarei lo capo a tondo.
S'i fosse morte, andarei a mi' padre;
s'i fosse vita, non starei con lui;
similemente faria da mi' madre.
Si fosse Cecco com'i' sono e fui,
torrei le donne giovani e leggiadre:
le zoppe e vecchie lasserei altrui.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento